همواره مناقشه‌برانگیز بوده و در تاریخ اسلام طیف‌های مختلفی از طرفداران جدایی دین از سیاست و تعامل پذیر بودن آن شکل گرفته است. مقاله کنونی برخلاف طرفدارن جدایی حوزۀ دین از سیاست، به دنبال چگونگی تبیین رابطه آشتی‌پذیر بودن دین و سیاست پرداخته است. این مقاله در میان طرفدارن برداشت تندروانه محض جدایی دین و سیاست و یکی بودن آن، دارای اهمیت ویژه بوده و به هدف برجسته‌سازی راه میانه رابطه دین و سیاست در جامعه اسلامی نگاشته شده است. پرسش محوری تحقیق کنونی چنین مطرح شده است: « (رابطه دین اسلام و سیاست تقابلی است یا تفاهمی؟) فرضیه غالب این بوده که دین (اسلام) به عنوان یک آیین الهی و آسمانی و سیاست به عنوان یک پدیده زمینی و بشری، همواره در تفاهم بوده و دارای رابطه تأثیر و تأثر می‌باشند. این تحقیق نوعی تحقیق توصیفی-تحلیلی می‌باشد و اطلاعات با استفاده از روش کتاب‌خانه‌یی گردآوری شده است. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که دین و سیاست دو نهاد تعامل و تفاهم‌پذیرند و در یک جامعه دین‌مدار مسلمان، دین همواره نقش مشروعیت دهنده و آموزشی داشته و سیاست نقش حمایت کننده.
Research Journals