2021, Vol. 3, Issue 2, Part C

Author(s): پوهنیار شمس الحق حنیف

Abstract: نویسندۀ این مقاله می‌خواهد موقف مکتب تعطیلی را در تعامل با مقاصد شریعت بیان کند و به مغالطه‌هایی که پیروان این مکتب وارد کرده اند پاسخ دهد. پیروان روی‌کرد تعطیلی به زعم خودشان توجه به مقاصد شریعت و علل احکام (که روح شریعت است) دارند. این‌ها به بهانۀ مصلحت بندگان، نصوص شرعی را ترک می‌کنند. این ‌گروه اصول فکری شان را بر مبنای "ترجیح عقل بر نقل، ادعای تعطیل نصوص از طرف عمر(رضی الله عنه) به نام مصالح، و مقولۀ - آن‌جا که مصلحت است شریعت آن‌جا است -". گذاشته اند که در این مقاله پوچی این ادعاها ثابت شده است. دین را وسیلۀ دست‌رسی به مصالح دنیایی دانستن، ناآگاهی از احکام شرعی، جسارت در گفتار غیر عالمانه و پیروی از غرب و دین ستیزی، از مشخصات این روی‌کرد فقهی است. تعطیل نصوص شرعی (قرآن و سنت) به بهانۀ مقاصد شریعت و مصالح بنده‌گان، مخالفت با ارکان، ارزش‌ها، و حدود اسلامی زیر نام مصلحت، از آثار و نتایج این نوع طرز تفکر است. این مقاله مشتمل بر مقدمه، اصل موضوع و خاتمه می‌باشد. در مقدمه اهمیت موضوع، انگیزۀ انتخاب موضوع، بیان مسأله، فرضیه‌های تحقیق، هدف تحقیق، پیشنۀ تحقیق، ویژگی‌های تحقیق و روش کاری بحث شده است. در صلب موضوع مشخصات مکتب تعطیلی، تکیه‌گاه‌ها و محورهای فکری، و نتایج این نوع طرز تفکر به بررسی گرفته شده است. و در خاتمه نتیجه‌گیری شده و فهرست مراجع درج شده است. در تهیۀ این مقاله از کتاب‌های معتبر دانشمندان قدیم و معاصر، و منبابع انترنیتی استفاده شده است که در کل تحقیق کتابخانه ای می‌باشد.

DOI: 10.33545/27068919.2021.v3.i2c.553

Pages: 168-173 | Views: 1443 | Downloads: 702

Download Full Article: Click Here