Abstract: حديث، در طول تاريخ با فراز و نشيب هاي فراواني روبه رو بوده است. چنانکه، حديث که بايد راه گشاي فقه باشد، زماني نقل آن ممنوع و بعد از مدتي، مجاز مي شد. فرمانروايان، نسبت به راويان و مشايخ حديث سخت گيري هاي فراواني داشته و مخالفان حکومت، حق گزارش حديث را نداشتند. برخي از مدلسان، علي رغم مذموم بودن تدليس، آن را راه گريزي براي بيان احاديث مي دانستند. در اين ميان، عقايد عامه نسبت به موالي از يک سو و داوري هاي دور از انصافشان از سوي ديگر، باعث مي شد معيار ارزيابي احاديث بين مردم منطقي نباشد. برخي از محدثان با روش تدليس، احاديث را به سمت رضايت مردم سوق مي دادند و بدين طريق، اعتبار نوشته هاي حديثي را پايين مي آوردند. اين نوشتار درصدد است، تا با بررسي گوشه اي از تاريخ حديث و در نظرگرفتن تاثير تدلیس مدلسان براحادیث نبوی ، راهي نو براي قضاوت احاديث مدلس و روشي جديد براي تفکيک اين نوع از احاديث نشان دهد و اين احاديث را درجه بندي کند.روش تحقیق انجام شده دراین نوشتاربه شکل کتاب خانه بوده از کتابهای ومعتبر استفاده به عمل آمده است.
Research Journals