2020, Vol. 2, Issue 3, Part B
نگرشی برپهلوهای شعر حافظ
Author(s): پوهنیار نجیب الله قربانی
Abstract: در شماری هزاران شاعر که نزدیک به چهارده قرن زیسته اند و به زبان و حال و احوال مردم این سرزمین فرهنگی و تاریخی شعر سروده اند و آثاری از آنها تا امروز به دست ما رسیده، از فردوسی و مولوی که بگذریم حافظ از ممتازترین چهرهها میباشد. حافظ شخصیت فرهیخته، سترگ و قابل ستایش در حوزهی ادبیات عرفان رندانه و غزلسرایان معروف سدهی هشتم هجری است. آنچه در باره زایش و رویش مشرف شعرهای وی، در زیستنامهها آمده، از افسانه و خیال پردازیها خالی نیست. به همین سبب تاریخ زایش و چگونگی زندگی و اشعار وی در غبار تیرهگی و تردید قرار دارد. حافظ و شعر او چون آیینهیی تمام نمایست که هرکس در آن مینگرد و سپس از آنکه حافظ را ببیند، خود را میبیند، این جذابیت که یکی از ویژگیهای شعری وی است، سبب شده که قرنها همه را به سوی خود بکشد و در عین حال باعث رویکرد عمومی به دیوان او گشته و در تمام خانههای حوزهی زبان پارسیدری، صرف نظر از مذهب، سواد و حتا زبان در کنار کتاب آسمانی (قرآنکریم) دیوان حافظ جای دارد.
DOI: 10.33545/27068919.2020.v2.i3b.137Pages: 121-126 | Views: 1460 | Downloads: 508Download Full Article: Click Here